PROCONSULARE Imperium

PROCONSULARE Imperium

apud iul. Capitolin. in Antonino Pio, c. 4. Adoptatus est ——— factusque est Patri et in Imperio Proconsulari et in Tribunitia potestate collega: nomen dignitatis Imperatoribus propriae. Nampe inter Principatus titulos utrumque, iam inde ab Augusto, quarum dignitatum origo diligenter exposita est apud Dionem. Graeci Proconsulare Imperium, modo τὴν Α᾿ρχὴν τὴν Α᾿νθύπατον nominant, modo τὴν τῶν Γ῾πάτων ἐξουσίαν: Cedrenus τὴν Α᾿νθυπάτων ἀξίαν. Mirum vero cum uterque titulus hic omnibus Imperatoribus competierit, non tamen omnes aeque usurpâsse. Nam Tribunitiae Potestatis titulum Imperatorum nemo post Augustum praetermisit, uti ex historiis, nummis, saxis patet. Proconsularis Imperii vero et Historici in rebus gestis multorum Imperatorum qui Augustum sunt sequuti, non meminerunt, aut rarissime: et alia eorundem Principum monumenta penitus eum titulum silent. Et quidem in veterib. Inscr. sex tantum inveniri, qui Proconsules nominentur: Severum,

filium eius Caracallam, Macrinum, Antoninum Heliogabalum, Alexandrum Mammaeae et Aurelianum; qui passim in veterib. saxis, PROCONSULES, vel iterum PROCONSULES, appcllantur etc. Isaac. Casaubonus refert. Augustus itaque non contentus perpetuâ Dictaturâ, omnium Populi Romani Magistratuum, et qui intra Urbem, et qui extra (ut Proconsules) imperium haberent, titulis et insignibus ornari munirique voluit. Unde et sucessoribus eius, inter alia, Proconsulare quoque Imperium, honoris gratiâ semper delatum est, et tam Caesaribus, quam Augustis, solebat dari. Tacitus, Annal. l. 1. c. 14. At Germanico Caesari Proconsulare Imperium petivit, missique Legati qui deferrent. Ut autem Proconsules Augusti ab illo Proconsulari iure, sic illi quos Proconsules in provincias Populi sortito misit Senatus, ius Proconsulare dicebantur accipere a Senatu. Trebllius in XXX. Tyrann. c. 22. Simul etiam Gallieni factum, qui quum Theodoto vellet Imperium Proconsulare decernere, a Sacerdotibus est prohibitus, qui dixerunt, fasces Consulares ingredi Alexandriam non licere. Sic Ius Praeterium decerni dicebatur Praesidibus, qui Praetores vel pro Praetore provincias erant administraturi. Vopiscus in Probo, de Senatu, Proconsules crearent, Legatos Proconsulibus darent, Praesidibus in Praetorium darent etc. Vide Salmas. ad Capitolin. in Marco, loc. cit. ubi etiam ante Severum, et Marcum Antoninum, et Commodum, et Verum, et Gordianum et Valerianum et Gallienum et reliquos omnes ita passim in veterib. saxis inscribi, observat: adde quae Casaubonus habet ad Augustum Suetonii, c. 89. quaeque infra dicemus de Publio Proconsule.